بین خود وخدا

یکی از ویژگی هایی که بسیار مهم است تا برای خودسازی به آن توجه کنیم وشاید جنبه تقدمی هم داشته باشد،"اخلاص"است.

اخلاص عبارت است از کار را خالص انجام دادن واین که کاری را مغشوش انجام ندهیم …خالص بودن عبارت وخالص بودن عمل ،این است که برای خدا باشد.

در جاهایی بعضی از کارها با استثنا باید به طور علنی انجام شود.مثلا عبادات گروهی جلوی چشم مردم انجام می شود وباید انجام بگیردواین از شعائر الهی است،اما بسیاری از عبادات یا اغلب عبادات ،آن روابطی که بین خود انسان وخداست.مثل دکر ،توجه،دعا،نافله،شب زنده داری،سحر خیزی،احسان وکارهای نیک، که باید بین خود انسان وخدا بماند.

یک ساعت برای خودتان

دعا کنید.نافله بخوانید.توجه پیدا کنید.متذکر باشید.در شبانه روز یک ساعت را برای خوتان وخدای خودتان قرار بدهید.از کارها واشتغالات گوناگون خودتان را بیرون بکشید.با خدا واولیای خدا وبا ولی عصر عجل الله تعالی فرجه وارواحنا فداء مانوس باشید ودر آن تدبر بکنید.

هر روز وهر روز

قرآن خواندن هر روز را فراموش نکنید.هر روز “حتما ” قرآن بخوتانید.هر مقداری می توانید.آن هایی که ترجمه قرآن را می فهمند،با تدبر در قرآن به ترجمه نگاه کنید.آن هایی که ترجمه قرآن را نمی فهمند،یک قرآن مترجم خوب- که الحمدالله زیاد هم داریم-کنار دستشان بگذارند وبه به ترجمه آن نگاه نکنند.ممکن است ده دقیقه صرف وقت کنید ویک صفحه یا دو صفحه بخوانید،اما هر روز بخوانید.این را یک سیره قطعی برای خودتان دهید.علام بگذارید.فردا از دنباله اش بخوانید.